‘Na 10 jaar gelukkig getrouwd te zijn verlaat ze me, van het ene op het andere moment.’

Een donderslag bij heldere hemel, was het voor deze man. ‘Ze was niet gelukkig, en ging bij me weg.’

Ik vind dat fascinerend. Want hoe kun je na 10 jaar huwelijk niet op de hoogte zijn van hoe je partner zich voelt? Dit is geen schuldvraag. Want dit gebeurt in de waan van de dag. Je hebt kinderen, banen, vrienden en allerlei andere verplichtingen. Dus het sluipt er ongemerkt in. Maar het feit is wel dat een relatie tweerichtingsverkeer is.

Om elkaar niet uit het oog te verliezen moet je regelmatig samen gaan zitten. Vragen stellen. Hoe gaat het met ons? Missen we wat? Naar elkaar luisteren en eerlijk zijn.

Goed idee of onnodig volgens jou?