Co-ouderschap in crisissituaties

Co-ouderschap werkt prima zolang alles volgens plan verloopt. Je hebt afspraken over school, vakanties en weekenden. Iedereen weet waar hij aan toe is. Maar wat als het misgaat? Wat als je kind ziek wordt, extra zorg nodig heeft of door een moeilijke periode gaat? Hoe werk je dan samen als gescheiden ouders, terwijl de emoties toch al vaak hoog oplopen?

Het klinkt logisch: als je kind iets overkomt, zet je alles opzij en sta je als ouders naast elkaar. Maar in de praktijk blijkt dat niet zo eenvoudig. Oude pijn, misverstanden en botsende verwachtingen kunnen ervoor zorgen dat juist in stressvolle situaties de communicatie verslechtert. Terwijl dat juist het moment is waarop je elkaar nodig hebt.

Ik sprak onlangs een moeder die worstelde met haar ex-partner. Hun dochter van zes moest regelmatig naar het ziekenhuis. Haar vader hield zich strikt aan de co-ouderschapsregeling, en weigerde af te wijken van de gemaakte afspraken. “Het is jouw week, dus jij regelt het,” zei hij. Zij voelde zich in de steek gelaten. En ondertussen voelde hun dochter de spanning, precies op het moment dat ze juist liefde en stabiliteit nodig had.

Een scheiding betekent het einde van een relatie, maar niet het einde van het ouderschap. Toch is het in de praktijk soms lastig om die twee los van elkaar te zien. In een crisissituatie komen emoties sneller naar boven. Misschien verwijt je de ander dat hij of zij niet genoeg betrokken is. Misschien voelt het alsof alle verantwoordelijkheid op jouw schouders terechtkomt. Misschien wil je overleggen, maar krijg je alleen korte, zakelijke reacties terug.

Dat is frustrerend, maar niet ongewoon. Als de onderlinge verhoudingen al gespannen zijn, komt dat in tijden van crisis vaak extra naar voren. Toch is er een gedeeld belang dat boven alles staat: het welzijn van jullie kind. In een crisissituatie staat de behoefte van je kind centraal. En dat betekent niet alleen praktische zorg, maar ook emotionele veiligheid. Een kind voelt haarfijn aan wanneer ouders niet op één lijn zitten. Dat kan extra spanning en onzekerheid veroorzaken, juist op een moment dat stabiliteit zo belangrijk is.

Daarom is het cruciaal om als ouders, hoe moeilijk dat ook is, de persoonlijke gevoelens even opzij te zetten en te focussen op wat je kind nodig heeft. Dat kan betekenen dat je sneller moet schakelen, elkaar beter op de hoogte moet houden of tijdelijk af moet wijken van de gebruikelijke omgangsregeling.

Soms is dat lastig, en dat hoeft ook niet perfect te gaan. Maar elk stapje richting begrip en samenwerking maakt een verschil. En op die momenten dat je kind je het hardst nodig heeft, is dat wat telt.

Herken je dit? Merk je dat co-ouderschap onder druk komt te staan als het moeilijk wordt? Je hoeft het niet alleen op te lossen. Samen kunnen we kijken naar wat jullie kind nodig heeft, en hoe jullie daar samen voor kunnen zorgen. Neem contact met me op.