Faalangst

Daar sta je dan, met je nieuwe relatie. Helemaal verliefd op elkaar, en de kinderen vinden elkaar ook he-le-maal leuk. Wat een cadeautje. Ook de wederzijdse exen zijn te hebben. Hier en daar nog wat wennen aan de nieuwe situatie, maar so far so good, alles lijkt onder controle.

Niets staat jullie toekomst in de weg, jullie hebben besloten te gaan samenwonen, en de gezinnen samen te voegen. Samen kunnen jullie de hele wereld aan, toch?

En opeens lig je midden in de nacht wakker. Wat als het nou niet goed gaat? Wat als de kinderen toch niet hun kamers willen delen met elkaar? Wat als je ruzie krijgt met je stiefkinderen? Of dat je eigen kinderen in de weerstand gaan ten opzichte van je lief? Hij is wel wat strenger dan jij, en jullie opvoedregels lopen soms wel wat uit elkaar.

Wat als zijn ouders, of de jouwe, zich met van alles gaan bemoeien? Wat als de exen gaan dwarsliggen? Hoe gaat dat dan?

Want als er één ding NIET fout mag gaan is dat jullie nieuwe gezin.

Het samengestelde gezin MAG namelijk niet falen. Er staat veel op het spel, het pad erheen heeft jullie heel veel gekost. Failure is not an option.

Dus jullie gaan meer dan je best doen om het te laten slagen, elk moment MOET perfect, of op zijn minst super zijn. Voor iedereen betrokken. Dus ook de omgang met de exen, de nieuwe families, met alle ooms en tantes, elk moment samen moet een feestje zijn, want ja…

Het moet meer dan duidelijk zijn dat deze relatie de beste ooit is, en dat alle gemaakte keuzes in het voortraject maar naar één uitkomst kunnen leiden: dit geweldige samengestelde gezin. En dat MOET iedereen zien en beseffen.

Dus je hebt faalangst. Een intense angst om te mislukken of te falen.

Gedragingen die je hier kunt gaan zien zijn overmatige bezorgdheid, over school- of sportprestaties bijvoorbeeld, of het vermijden van uitdagende taken. Zoals wat lastigere gesprekken voeren met de stiefkinderen over de opvoeding. Please gedrag, om de lieve vrede maar in stand te houden en conflicten vermijden.

Of je krijgt negatieve gedachten over eigen je eigen kunnen en visie, misschien zelfs over de vaardigheden van je nieuwe lief, die dingen toch net wat anders aanvliegt of uitlegt. Als het al wordt uitgelegd.

Het kan zijn dat je lichaam je wat signalen gaat geven in vage klachten, zoals hoofdpijn, of buikpijn. En dat lijkt wat vaker voor te komen als het om wat ingewikkeldere zaken gaat, zoals: wie rijdt de kinderen naar de sport? Of: wie blijft thuis als de kinderen ziek zijn. Of: MOETEN we naar die verjaardag waar de hele familie inclusief de ex aanwezig is?

En wat ook een aardige is: Uitstelgedrag. Lastige gesprekken worden vooruitgeschoven, of dat nou gesprekken zijn met ouders, exen of de kinderen zelf.

Want soms leveren die gesprekken allerlei emoties op, van boos naar huilen naar verlatingsangst. Naar verwijten, naar angst, naar lamlendigheid, naar verschillen in inzicht op willekeurig vlak - Vaak op het vlak van opvoeding overigens…

Dus dat stellen we uit, of vermijden we maar in z’n geheel.

Maar daarmee zet je de deur open naar miscommunicatie, aannames, verwijten, onbegrip, en verwijdering. En dat is nou net wat jullie NIET wilden.

Dus jullie zullen een beweging moeten maken om de faalangst te overwinnen, want dat is wel te doen, je moet er alleen wél voor werken.

Vraag je af wat er gebeurt als je het niet doet. Zijn jullie verschillen te overbruggen? Begrijpen jullie elkaar écht? Of sus je jezelf en de ander door zaken onbespreekbaar te laten? Hoe heeft dat uitgepakt in je vorige relatie? Heeft het je opgeleverd wat je wilde? Of is dat nu juist waarom het je vorige relatie is?

Zijn jullie ook op zoek naar meer rust in jullie samengestelde gezin? Willen jullie loskomen van de druk om niet te falen? Neem dan contact met me op.