Gevoelsreflectie

Praten met elkaar kan soms best lastig zijn. Issues of problemen uitspreken is moeilijk, gevoelig.

Soms zeg je iets stoms, of doe je iets onaardigs. Of doet iemand dat bij jou. Niet per se met opzet, maar je weet hoe het kan gaan, soms komt iets er wat rotter uit dan je bedoelde.

Of je voert een heftige discussie, waarbij duidelijk wordt dat je het ECHT NIET eens bent met elkaar, en de kans dat je het eens wordt is nul.

Of er komt iets aan bij iemand op een manier die je niet verwachtte.

Als je er later op terug kijkt kun je nog best verzinnen dat je het ook anders had kunnen zeggen of doen, maar ja…Wat moet je ermee.

Je gaat de opmerking of de handeling “kleiner” maken, de issue bagatelliseren, beredeneren, recht praten.

Want dit hebben we allemaal toch wel eens? Hoe erg is het nou eigenlijk?

Hij of zij weet heus wel dat het niet zo onvriendelijk bedoeld was. Toch? Hij of zij kent me toch?

De opmerking of de handeling was nou heus niet levensbedreigend, en toch merk je op dat de ander je iets anders bekijkt dan voorheen.

Moet je nou excuses maken? Want er is wel iets, en dat weet je zelf eigenlijk ook wel…Maar je weet niet zo goed wat te doen.

Wat je kunt doen is een gevoelsreflectie geven.

Een gevoelsreflectie is een techniek uit de communicatie waarbij je expliciet benoemt welk gevoel je bij de ander opmerkt of vermoedt. Het helpt om empathie te tonen en de ander het gevoel te geven dat ze begrepen worden.

Ik geef je wat voorbeelden:

• "Ik merk dat je gefrustreerd bent over wat er is gebeurd."

• "Het klinkt alsof je teleurgesteld bent in deze situatie."

• "Ik zie dat dit je verdrietig maakt."

• “Wat ontzettend vervelend/verdrietig dat het je zo raakt.”

Door een gevoelsreflectie te geven geef je de ander de erkenning op een emotie, waardoor uitgelegd of toegelicht kan worden wat er speelt.

Het kan net de opening geven om verder met elkaar in gesprek te gaan.

En het heeft meerdere voordelen: je kunt beiden inzien dat je het niet eens hoeft te zijn met elkaar. Het kan de ruimte creëren voor een verontschuldiging indien nodig. En je kunt weer naar elkaar luisteren.

Jij kunt uitleggen of toelichten wat je bedoelde, en de ander voelt zich gehoord, gezien. Je geeft ermee ook toe dat je begrijpt dat er iets is ontstaan, wat in de weg zit, en dat je ervoor open staat om het tussen jullie weg te nemen.

Soms is met elkaar praten best ingewikkeld, we doen aannames, nemen standpunten in. En dat hoeft helemaal niet erg te zijn. We hoeven ons ook niet altijd te verantwoorden of te verontschuldigen voor onze mening.

Maar we mogen ook in gesprekken de ander respectvol de erkenning geven op hun emoties.

Loop jij ook aan tegen dit soort communicatie uitdagingen? Neem contact met me op.