Alimentatie is geen afkoopsom of wisselgeld

“Ik betaal jou toch om voor de kinderen te zorgen?!” “Omdat ik jou geld geef kun jij lekker thuis zitten met de kinderen terwijl ik sta te sloven.” “Hoezo moet ik kinderalimentatie blijven betalen? Je hebt toch een nieuwe partner? Laat die maar betalen!”

Zomaar wat opmerkingen uit de praktijk.

Alimentatie, een lastig onderwerp. Het roept vaak weerstand op. En er is onbegrip. Ik zet het even op een rijtje:

  • Alimentatie is bedoeld om de ex-partner tegemoet te komen in de kosten van zijn of haar levensonderhoud na een scheiding.

  • Kinderalimentatie is een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarige. Het draagt bij aan de kosten die horen bij het hebben van het kind. En wat je je kind gunt en wenst, of wat je voor hen wil opbouwen.

Door het betalen van alimentatie stel je je ex én je kinderen in staat een leven te leiden zoals ze gewend waren, toen je nog samen was. En hier zit vaak de crux. Of de pijn. Want dit raakt hoe we naar elkaar kijken. En hoe er naar ouderschap wordt gekeken. En of je de ander nog wat gunt.

Want je kunt je gekwetst voelen, bedrogen of verraden, je hebt nog steeds plichten ten aanzien van je ex en je kinderen. Daar objectief naar kunnen kijken kan best moeilijk zijn.

Maar het betalen van alimentatie maakt niet dat je je ouderschap aan de wilgen kunt hangen, of dat je je zorg afkoopt. Je bent en blijft de andere opvoedende ouder, je bent niet “de bank”. En je ex is niet in dienst bij je. Voor je kinderen ben jij niet de pinautomaat.

Het kan best zijn dat je in je omgangsregeling eropuit bent gekomen dat de kinderen meer bij je ex zijn dan bij jou, maar dat heeft vaak - meestal- praktische redenen. Zoals jullie baan, jullie carrière. Het houdt dan vooral in dat je minder tijd hebt om de dagelijkse zorg op je te nemen, maar dat maakt je niet minder opvoeder.

Ook de komst van een nieuwe partner verandert daar niets aan, je hebt nog steeds dezelfde ouderlijke plichten en rechten. En opvoeden van je kinderen hoort daar ook nog steeds bij.

Ook betekent het ontvangen van (kinder)alimentatie niet dat je ex geen zeggenschap meer heeft over de kinderen, of dat hij of zij geen inspraak meer over de opvoeding van de kinderen. Je kunt dit niet eenzijdig naar je toetrekken en de andere ouder buitensluiten. Of nog erger…de toegang tot de kinderen ontzeggen.

Je zult nog steeds in contact moeten blijven met je ex, over de opvoeding van jullie kinderen, daar overeenstemming over moeten bereiken, sparren en handelen.

Daar een weg in vinden kan soms ingewikkeld zijn.

Heb je hulp nodig bij het vinden van een pad hierin? Neem dan contact met me op.

Vorige
Vorige

Grensoverschrijdend gedrag

Volgende
Volgende

Het einde plannen