Wie zegt nu eigenlijk wat tegen wie en wanneer?

Communicatie in een gezin, samengesteld of niet, kan lastig zijn. Als ouders/opvoeders kun je tegenover elkaar komen te staan, en dat kan erg verwarrend werken, voor de kinderen, maar ook voor jezelf.

Ik geef wat voorbeelden: Kind valt en bezeert zijn arm. Moeder heeft de traumahelikopter al geregeld, vader pakt een pleister en misschien een icepack.

 Vader vindt dat het bord leeg gegeten moet worden, moeder vindt dat kinderen “genoeg” moeten eten. Wie “wint” er?

 Kind zit de “hele dag” achter een scherm, en jij vindt een schermtijd van 2 uur per dag echt meer dan genoeg. En nu?

 Vader vindt dat de kinderen niets doen in huis, moeder vindt dat ze “toetsweekstress” hebben en dus niets hoeven te doen.

 Vader is te streng, moeder is te soft. Vader is veel afwezig en koopt te dure cadeaus, moeder heeft liever dat hij quality time met de kinderen heeft als hij er is. Vader vermijdt conflicten met zijn kinderen omdat hij zich schuldig voelt na de scheiding en schermt ze af voor moeder die de regels handhaaft.

 Herkenbaar?

 In een klassiek gezin merk je het verschil in communiceren door een incident (die geblesseerde arm van je kind bijvoorbeeld) en is het soms al hogere wiskunde om op één lijn te staan.

In een samengesteld gezin, in welke vorm dan ook, kan het een enorme uitdaging zijn. Vooral omdat je vanaf de eerste dag kunt verwachten dat er verschillende stijlen samen zullen komen.

De gevoeligheden kunnen namelijk groter zijn dan in een klassiek gezin. Mag je eigenlijk wel iets zeggen? En je lief? En wat dan, wanneer, en hoe? Accepteert het kind de correcties en opvoeding van jou of je nieuwe partner? Hoe zit het met de loyaliteitsconflicten die een kind kan hebben? Liggen de opvoedstijlen van jou en je nieuwe lief bij elkaar in de buurt, of lopen ze juist enorm uiteen?

En wat te doen met de invloed en meningen van de omringende personen als (groot) ouders, de ex, de vriend(in) van de ex. In hoeverre doen zij mee in jullie gezinscommunicatie? Of doen ze juist helemaal niet mee?

Heb je met je nieuwe partner dit soort zaken doorgesproken? Heb je de kinderen daarin betrokken? Heeft iedereen inspraak, of moet je dat nou juist niet willen? Neem je de gevoelens van alle kinderen, eigen en lief, mee in je overwegingen?

Opvoeden is niet makkelijk, voor niemand, welke vorm je gezin ook heeft. Het vraagt om een bewuste houding, om soms moeilijke gesprekken, een open blik, en een bereidheid open te staan voor een andere mening of aanvliegroute. En echt niet alleen als je gescheiden bent.

Wees je bewust van wat je zegt, en tegen wie je wat zegt. Als “iedereen alles maar tegen iedereen” zegt komt dat niet altijd de situatie ten goede.

Bespreek het, maak het helder voor alle betrokkenen, en wees boven alles duidelijk.

Wil je hier verder over praten? Kun je wat hulp gebruiken? Stuur me dan een berichtje, dan kunnen we samen aan de slag.