Chapeau!!

jason-leung-479251-unsplash.jpg

Misschien komt het door het mooie weer, misschien komt het door de mooie verhalen die ik hoor en lees, maar ik vond het hoog tijd voor wat positiviteit.

In scheidingen en (samengestelde) gezinnen komen zoveel dynamieken en dramatische verhalen voor, ik werd er een beetje moe van.

Teveel mensen staan in de vechtstand, gunnen elkaar te weinig, proberen elkaar vliegen af te vangen. En waarom? Vanwege geld, huizen, ego's, principes...het zal. Al die negativiteit...doe het eens een dagje niet. Sta eens open voor de ander, en probeer in je hoofd te laten bestaan dat die ander het ook gewoon goed bedoelt.

En misschien is het allemaal heel terecht hoor, die boosheid, maar nogmaals...het zal. Hoog tijd om eens bij een andere kant stil te staan.

Dus chapeau voor die moeder, die zich door een scheiding heen werkte - die ze niet wou-, en waar ze met behulp van haar vangnet doorheen is gekomen. Nu staat ze ijzersterk en maakt met haar kind de meest fantastische reizen en dus herinneringen. Door en na de boosheid heeft ze het in zich gevonden optimaal te genieten van de momenten en vakanties met haar kind, ze bouwen een band op die zo diep gaat, geweldig om te zien! Is ze nog verdrietig? Vast, soms ongetwijfeld. Maar ze straalt ook weer, samen met haar kind!

Een diepe buiging voor die stiefvader, die de hand reikte naar de vader van zijn liefkind, om een brug tussen hen te slaan. En respect voor de vader die daar voor open stond en staat.  Ze spelen beide een grote rol in het leven van het kind. Beide mannen zijn in staat geweest over hun eigen schaduw en bezwaren, vooroordelen en emoties heen te stappen. Ze hebben beide het kind en de veranderde omgeving voor ogen gehad, en proberen van twee kanten het zo goed mogelijk te doen. In overleg, en zijn ze het altijd eens? Vast niet. Maar ze gaan ervoor en maken het hun (lief)kind wel heel gemakkelijk om in beide werelden te leven, door de werelden te laten versmelten. Prachtig heren, dat maar velen jullie voorbeeld mogen volgen!

Respect voor die moeder die zich aan haar dominante ex ontworstelde en met haar kinderen een nieuw leven opbouwt, ondanks alle verwijten die ze nog steeds van hem en haar omgeving krijgt. Ze loopt haar eigen pad en heeft zichzelf weer gevonden. You ROCK!

Dank je wel, lieve vader, die alles uit zijn handen liet vallen toen hij en zijn ex uit elkaar gingen en de zorg van de kinderen bij hem kwam te liggen. Hij regelde een ander werkritme met zijn baas (Dus ook baas: dank dat je wilde meedenken!) en gaf en geeft zijn kinderen alle liefde die hij in zich heeft, nu ook samen met zijn nieuwe partner. Is het makkelijk? Nee. Soms is het keihard werken. Maar ze doen het!

Super, verdrietige vader, dat je hebt doorgezet toen je ex de kinderen bij je weg wilde houden. Het was een lang gevecht, helaas, maar je bent er! Je hebt een warme omgangsregeling met je kinderen, zonder dat je het nodig vindt hun moeder zwart te maken, je verdient respect hiervoor.

Goed gedaan, onverwachts alleenstaande moeder! Je had het niet zien aankomen, die scheiding. Maar je hebt jezelf weer opgepakt en afgestoft, je had het moeilijk en je hebt hard gevochten. Je staat weer! je bent aan het werk, er is structuur, rust, en je kinderen varen er wel bij!

Dank, gescheiden stel, ondanks jullie ruzies van de afgelopen jaren hebben jullie je door jullie issues heen gewerkt, en zijn jullie tot overeenkomst gekomen. Jullie kinderen zijn jullie dankbaar! Wat heerlijk dat jullie de belangen van de kinderen voorop hebben gesteld en over jullie eigen problemen heen zijn gestapt. Het is soms zwaar, maar hou het doel voor ogen! Jullie kunnen het! Hou vol!

Dank, liefmoeder, dat je de kinderen van je ex liefdevol hebt opgevangen en ze warmte geeft als was je hun eigen moeder! Ze voelen zich veilig bij je, en ja, het was en is moeilijk om steeds je positie te bewaken, maar je doet het maar mooi! Je kinderen en liefkinderen hebben bij jou een thuis.

Dank liefvader, dat je de kinderen van je nieuwe partner zo omarmt. Je hebt zelfs voor ze leren knutselen! Dank voor alle tijd en aandacht die je aan ze besteed, ze hebben het soms echt moeilijk, ze worstelen met hun loyaliteitsproblemen. Maar je neemt alle tijd er voor ze te zijn, ze te begeleiden en te begrijpen dat ze nog maar zo jong zijn.

Grote buiging aan alle liefopa's en - oma's, die door hun verdriet, angst en veranderde situaties heen het op zich nemen alle kinderen te omarmen, en de liefkleinkinderen te behandelen als alle andere kleinkinderen. Soms is het ingewikkeld, maar dank dat jullie de moeite nemen. Grootouders zijn belangrijk in het leven van kinderen, het is onderdeel van hun basis, ze hebben jullie harder nodig dan je soms zelf beseft!

Dank hulpverleners, door jullie inzet redden jullie levens en maken jullie een groot verschil. We begrijpen  niet altijd hoe jullie te werk gaan, en soms willen we sneller dan jullie kunnen, maar toch. Liever grondig en langzamer, dan te snel en fouten maken! Jullie beseffen als geen ander hoe belangrijk zorgvuldigheid is.

En ook zeker een petje af voor alle pleegouders! Of het nu gaat om crisisopvang, of langdurige zorg voor het pleegkind. Jullie bieden rust en warmte, het onderscheid dat jullie maken in het leven van kinderen - en soms ook zeker in het leven van volwassenen, die door jullie weer een verse start kunnen maken- is onbeschrijfelijk. Blijf doen wat je doet, het maakt wel degelijk wat uit!

En niet te vergeten, dank, lieve moeder, voor het beschermen van je kind! De ruzies met je ex zijn vreselijk, onbegrijpelijk en pijnlijk. Maar je houdt vol, en je probeert steeds de band tussen vader en kind in stand te houden, dank voor je kracht en inzet. Ik weet dat je het soms heel zwaar hebt, maar je kind is je dankbaar! Blijf zo sterk, je hebt het in je.

Ik hoop dat ik met deze blog wat dankbaarheid kan laten zien, aan al die mensen die zich dagelijks inzetten voor hun relaties, kinderen en omgeving. Geef jezelf een schouderklopje, haal diep adem en ga door. Het is meer dan de moeite waard.

Geniet van de mooie momenten die het leven je biedt, wees dankbaar voor je vrienden en familie. Ruzie maken kan altijd nog, doe het eens een dagje niet, en creëer waardevolle herinneringen daar waar je kunt!

Vorige
Vorige

Elkaar begrijpen bestaat niet.

Volgende
Volgende

Even om de tafel zitten.