Communicatiestress

Een praktijkvoorbeeld

In mijn praktijk kom ik de meest uiteenlopende zaken tegen. Communiceren is soms hogere wiskunde, en al helemaal als er weinig ruimte tussen exen is. Ik geef een voorbeeld van zomaar een app wisseling tussen exen.

“Els” is met haar to-do lijstje bezig. “Jan” is haar ex-partner.

Els: “Oh ja…wasjes doen vandaag, boodschappen, eten koken, rondje sporttraining rijden. Tijdstip voor de vakantie met mijn ex afstemmen, want dat is nog niet helder”

*Stuurt app: Hoi, hoe laat zal ik de kinderen zaterdag brengen? De vakantie begint, en in de vakantieplanning staat wel dat ze zaterdag naar jou gaan, maar geen tijdstip, dus ik wou even afstemmen.

=> App van Jan: Zaterdag? Ik ben er niet, ik dacht maandag?

*Antwoord: Nee, het is zaterdag. Kijk maar in de vakantieplanning

=> App van Jan: Nou dat gaat dan niet he, ik ben er niet.

*Antwoord: Hoe bedoel je? Dit is toch afgesproken?

=> App van Jan: Ik zie de vakantieplanning. Maar zoals al vaker gezegd: we houden gewoon de maandag aan om te wisselen. Jij wil de omgangsregeling in stand houden.

*Antwoord: Dat doen we bij vakanties nooit, zo kun je niet op een zaterdag aan je vakantie beginnen. Dat wou je zelf ook zo? Wat is er nou eigenlijk aan de hand?

=> App van Jan: Je had toch kunnen zeggen dat het zaterdag is in plaats van maandag? Ik heb een weekend weg gepland.

*Antwoord: Huh? Maar je kunt toch zelf zien welke dag het is? De data zien?

=> App van Jan: Is het nou zoveel moeite om me even een berichtje te sturen om te zeggen dat ze zaterdag komen in plaats van maandag?

*Antwoord: Wat is dit nou weer?

=> App van Jan: Ik vind het heel vervelend dat je dit gewoon niet zegt. Nu moet ik een weekendje weg afzeggen, omdat jij tussen neus en lippen door de afspraken wijzigt.

*Antwoord: Ik wijzig de afspraken? Volgens mij heb je zelf niet goed gelezen. Je hebt de planning zelf ook al maanden in huis, en deze datum staat vast. Ik vind het heel vervelend voor je dat dit jouw plannen in de war gooit, maar dit veroorzaak je toch echt zelf door niet goed te lezen.

=> App van Jan: Maar je bent toch zelf thuis dit weekend? Ga je me nu vertellen dat de kinderen dus niet bij jou kunnen zijn?? Fijne moeder ben je. Dat je dit er weer zo door heen fietst. Waarom kun je niet gewoon nadrukkelijk erbij zeggen dat het zaterdag is. Moet ik dan met een kalender alles napluizen??

*Antwoord: Beetje flauw dit. Je kunt toch zelf ook lezen? Als dit jou niet uitkomt had je eerder aan de bel moeten trekken. Nu doe je net alsof het mijn schuld is dat je niet zelf de data dat de kinderen bij je zijn opschrijft.

=> App van Jan: Als jij duidelijk was geweest en mij had herinnerd aan de data was er niets aan de hand. Dus ik ga gewoon het weekend weg, en je kunt ze maandag naar me toe brengen. Als jij steeds zo vaag communiceert, en niet bij mij navraagt of duidelijk is wat je bedoelt kun je mij moeilijk aanrekenen dat het misgaat. Communicatie is ook checken of jouw bedoeling bij de ander binnen komt. Even checken of de ander snapt dat er een afwijking is van het schema.

*Antwoord: Dus als ik het goed begrijp ben jij vergeten op te schrijven dat ze zaterdag komen, en heb je een weekend weg geregeld. En omdat je zelf niet goed opgelet hebt, ik jou geen reminders heb gestuurd en niet vertel dat het zaterdag is dit nu mijn probleem om op te lossen?

=> App van Jan: Je verhult de zaken gewoon, en daar ga ik heel slecht op. Je had best een bericht kunnen sturen, en nu vertel je me ook nog dat je je kinderen niet bij je wil hebben dit weekend. Dus dan dump je ze maar bij mij.

*Antwoord: Dit is heel vreemd van je. Je lijkt mij wat in de schoenen te schuiven, en ik ga er niet in mee. Jammer dat dit weer zo gaat. De vakantieplanning is duidelijk, alle data staan erin. Heel spijtig dat je daar overheen gelezen hebt, of wat er dan ook gebeurd mag zijn, maar dit is niet mijn probleem om op te lossen.

=> App van Jan: Anyway, laat maar. Ik bel mijn ouders wel weer, om te zeggen dat het jou niet uitkomt om voor je kinderen te zorgen.

* Antwoord: Ik niet voor ze wil zorgen? Nu nog mooier!

=> App van Jan: Oh, dus ze kunnen dit weekend wél bij jou zijn? Waar is dit hele gesprek dan voor nodig geweest? Je zit altijd zo moeilijk te doen! Op deze manier wordt onze communicatie nooit beter he, dat besef je toch zelf ook wel?

*Els haakt af.

Herkenbaar?

Het leren stellen van grenzen, het helder en duidelijk communiceren, toetsen, het is soms een kunst. Soms denk je dat afspraken helder en duidelijk zijn, maar de realiteit blijkt anders. En soms is dat niet met opzet, soms is het ook om de ander moedwillig op het verkeerde been te zetten.

Op een minder constructieve manier -en wat is dan wel constructief- communiceren met je ex kan je tegen de muren aan laten lopen. Soms lijkt het wel of je Chinees spreekt tegen elkaar. En hoe komt dat? Nog beter…wat kun je eraan doen?

Zeker als er kinderen in het spel zijn kan zo’n manier van communiceren funest zijn. Kinderen willen in dit soort situaties wel eens aan het kortste eind trekken. En daar zit vaak de crux. “Els” in dit geval, wil niet toegeven, het probleem is van “Jan”, en hij moet het oplossen.

Maar dit is natuurlijk maar een onderdeel van de issues tussen Jan en Els. Het is helemaal geen drama om elkaar te helpen als ex-partners die het ouderschap hoog hebben zitten. De vraag is wat er nog meer speelt tussen Jan en Els, en waarom hun communicatie dus zo frustrerend gaat.

Hebben jullie wat hulp nodig met het rechttrekken van jullie communicatie? Vraag je je ook af wat er ten grondslag ligt aan jullie moeizame communicatie? Neem dan contact met me op.