Contactloos

De feestdagen komen eraan. Hoe leuk het ook gepresenteerd wordt, met mooie lichtjes, kerstbomen en sneeuwvlokken, voor veel mensen is dit een bijzonder stressvolle periode.

De druk is hoog om het “perfecte kerstfeest” te vieren. Velen van ons zouden onszelf graag omringd zien met al onze geliefden, lekker dikke pakken sneeuw, lichtjes in de bomen, een kerstdiner wat gelukt is, liefde alom.

Helaas.

Er is een vader die al meer dan een jaar nauwelijks contact heeft met zijn enige, minderjarige zoon. Omdat zijn ex het contact frustreert, en de zoon niet weet wat hij moet doen.

Er is een opa die zijn 4, misschien wel 5, kleinkinderen nog nooit gezien heeft. Zijn kinderen willen geen contact meer. En waarom? Door een moeder die haat.

Er is een moeder die haar kinderen niet ziet met de feestdagen, omdat haar ex met zijn nieuwe partner de feestdagen heeft geclaimd door een luxe vakantie in het buitenland te boeken. En: “jij bent vreemd gegaan, het lijkt me dat je je nu maar even koest houdt...Je hebt al genoeg verziekt voor de kinderen.”

Er is een dochter die niet meer welkom is bij haar moeder. De moeder is zo boos omdat de dochter haar vader na scheiding is blijven zien, dus nu wil de moeder geen contact meer.

Er is een zoon die zijn vader niet meer ziet, omdat de vader naar het buitenland is verhuisd na de scheiding. Nooit meer wat van gehoord.

Of wat dacht je van die zoon die zijn halfbroertje niet of nauwelijks ziet? Zijn stiefmoeder vindt het geen goed idee dat ze contact hebben.

Of die moeder die haar kinderen al jaren niet meer ziet of spreekt. Haar ex woont met de kinderen in het buitenland, en de kinderen is verteld dat de moeder ze heeft verlaten.

En dat stel, dat stel wat zo leuk leek te zijn samen, dat net besloten heeft uit elkaar te gaan?

Of die broer en zus die door een stomme familieruzie nu geen contact meer hebben?

Je geliefden bij elkaar houden kan soms moeilijker zijn dan je denkt.

En het is niet altijd omdat jij of de ander iets doms of verkeerds hebt gedaan. Soms is het gewoon intense boosheid, verdriet, pijn, waardoor je het niet meer helder kunt of wilt zien. Soms is het vasthouden aan boosheid omdat dat makkelijker is. Omdat je dan niet in elkaar stort. Omdat je dan wél je rug recht kunt houden voor je kinderen en je leefsituatie.

En soms ook echt gewoon omdat de ander werkelijk zo belachelijk onredelijk is dat er stomweg niet mee om te gaan is. En wat moet je dan?

En het gaat echt niet alleen om wat jij gedaan zou kunnen hebben, of de ander, maar de hopeloze mix van onhandig of onaardig communiceren, van angst en vooroordelen, aannames en koppigheid.

Is er ook nog wat positiefs van te maken? Soms wel. Vaker dan je denkt. Met een goed, open en eerlijk gesprek kun je toch een hoop kou uit de lucht halen.

Heb jij ook een goed gesprek nodig? Heb je hulp nodig? Moet je dingen loslaten? Over je eigen schaduw heen stappen? Neem dan contact met me op.

Succes en sterkte tijdens de feestdagen.