Drogredenen

Soms is communicatie met je ex niet eenvoudig. En hoewel je de communicatielijnen graag open wil houden kun je je soms verliezen in drogredenen. Daarmee verdedig je je standpunten en je gedrag.

Herkenbare voorbeelden?

“Ik heb een hekel aan Jan omdat ik hem niet aardig vind.” Bij deze cirkelredenering gebruik je je standpunt als argument. Je zegt twee keer hetzelfde, maar in andere woorden. En zonder geldig argument

“Hij/Zij is onaardig omdat hij/zij niet aardig meer tegen me doet.” Of nog erger: “Hij/Zij is geen goede ouder voor de kinderen, omdat hij/zij me heeft verlaten”.

Eerlijk is eerlijk, een drogreden lijkt op het eerste gezicht heel aannemelijk. Toch is een drogreden een voorbeeld van foutieve argumentatie. Er is geen verband tussen de oorzaak en het gevolg.

Je ingenomen standpunt wordt namelijk niet of niet geldig onderbouwd.

Wat het gevolg kan zijn van zo’n redenatie is dat je de ander klem zet. Dat komt jullie gesprekken niet ten goede. Er kan dan geen dialoog zijn, maar wel ergernis en weerstand.

Drogredenen ten aanzien van je ex kunnen er bijvoorbeeld zo uitzien:

“Ik kan niet met jou praten want je bent onredelijk. Dus ik hoef ook niet met jou over de kinderen te praten, want ook daarover zul je onredelijk zijn”

“Je bent geen goede ouder omdat je mij in de steek hebt gelaten, ik vind daarom ook niet dat de kinderen het goed kunnen hebben bij jou. Dus je krijgt ze niet te zien”.

Door je zo -ogenschijnlijk redelijk en rationeel- op te stellen veeg je je straatje schoon met oneigenlijke argumenten.

Zo’n onterecht verband in je standpunt komt vaak voort uit een persoonlijke aanval, of pijn. Maar met zulke redenaties zul je zelden positiviteit of voortgang in jullie gezamenlijke afspraken hebben. Eerder creëer je weerstand omdat je om oneigenlijke redenen de boel dwarsboomt.

Maar ook op de kinderen heeft het zijn weerslag. Bij hen creëer je vraagtekens, want zij zien vooral een lieve andere ouder van wie ze houden en die ze missen, waar ze ook bij willen zijn, en ze snappen niet waarom dat van jou niet mag. Of horen ze je de andere ouder zwartmaken, terwijl zij een totaal andere emotie hebben bij die ouder.

Het gevolg kan zijn dat de kinderen boos worden op jou omdat je ze bij de andere ouder weghoudt zonder dat zij begrijpen waarom. En ze worden door jou in het conflict geplaatst, waar ze al helemaal niet horen te zijn.

Je kunt je vast voorstellen dat dit de constructieve communicatie tussen ex-partners, die ook nog samen ouders zijn, allemaal niet ten goede komt.

Is het dan allemaal jouw schuld? Nee, communicatie gaat twee kanten op. Je moet er beiden aan werken.

Maar wanneer het je lukt om drogredenen te herkennen, hecht je waarde aan zinvolle gesprekken die de communicatie open houden.

Wil je je oude patronen doorbreken en kun je wel wat hulp gebruiken of ben je samen op zoek naar een mediator?

Neem dan contact met me op.