FOBA

FOBA???

Je hebt vast wel eens van de term “YOLO” gehoord: “YOLO” staat voor You Only Live Once en benadrukt dat je moet genieten van het moment en risico's moet durven nemen.YOLO inspireert mensen om het leven ten volle te leven door hun angsten te overwinnen en het beste uit elke ervaring te halen.

Zo is er ook de term “FOMO”. "FOMO" staat voor Fear of Missing Out. Deze term beschrijft het gevoel van angst of bezorgdheid dat je iets belangrijks mist, zoals sociale activiteiten of trends.

Ik heb een nieuwe term bedacht. “FOBA”. “FOBA” staat voor Fear of Being Alone. Dit is bedoeld voor mensen die bang zijn alleen over te blijven.

Je kunt je voorstellen dat je na een scheiding - of als je een scheiding overweegt-, of überhaupt al single bent, je bang bent wat de toekomst je zal brengen.

Zul je ooit nog een ander vinden om je leven mee te delen? En hoe ga je die persoon nou vinden? En wat zoek je eigenlijk? Iemand om samen mee oud te worden? Iemand die je gewoon gezelschap houdt? Dat willen we toch allemaal?

In een angst om alleen te blijven kan je blik wel eens vertroebeld raken. En je motivatie.

Als je net klaar bent met daten met de één, vervolgens op vakantie gaat met de ander, en voor de volgende je omgangsregeling wil aanpassen of de feestdagen mee wil doorbrengen, zou het je niet moeten verbazen dat deze relaties vaak geen lang leven beschoren zijn. Of wat ook leuk is, na date één of twee de kinderen maar vast introduceren aan die nieuwe persoon. Want ja..waarom ook niet?

Na drie keer swipen en wat intens app-contact is de overweldigende verliefdheid een feit, en is er een relatie.

Of na een paar niet erg geslaagde dates zetten we het contact toch maar voort, want ja..er kán een relatie ontstaan…

Nou ja, je kunt het een relatie noemen, maar de vraag is hoe diep deze gaat. In een paar weken kun je een geweldige klik hebben met iemand, maar om meteen bij elkaar in te trekken en de kinderen aan elkaar voor te stellen is wellicht wat te snel.

Want de vraag is hoe realistisch jij danwel de ander nu echt in dit traject zit.

Gaat het om de persoon met wie je aan het daten bent, of om je eigen FOBA?

Wil je zelf niet alleen zijn? Is degene met wie je op dat moment aan het daten bent leuk, en gezellig, maar wel inwisselbaar?

De personen met wie je dates hebt gehad kunnen gekwetst raken, want het wordt snel duidelijk dat het niet zozeer om hen ging als persoon. En dat is verdrietig en kwetsend. Wat zij zoeken in een relatie lijkt minder relevant, omdat het vooral lijkt te gaan om wat JIJ wil. En in relaties zou wel fijn zijn als beide partijen ongeveer in dezelfde richting denken.

Voor jezelf is het ook pijnlijk. Je krijgt keer op keer een afwijzing, en het samenzijn lijkt maar niet te lukken.

Loop jij hier tegenaan? Voel je je eenzaam en alleen? Heb je het idee dat je misschien anders in dit traject moet gaan staan? En wil je eens uitzoeken waar de schoen wringt?

Neem dan contact met me op.