Gegijzeld door je ex

Je ex die de kinderen niet op het afgesproken tijdstip naar je toe brengt. Je ex die de kinderen tegen je opzet. Je ex die steeds te laat of pas na meerdere “herinneringen” de alimentatie overmaakt, en dan net te weinig.

Je ex die het huis niet wil verlaten en de bovenverdieping als woonruimte blijft claimen omdat hij/zij te weinig werkt maakt van het vinden van een ander onderkomen.

Je ex die geen nieuwe jas, een paar schoenen of bril voor de kinderen koopt, zodat jij dat steeds moet doen. En op de Tikkies die je vervolgens stuurt wordt niet gereageerd.

Je ex die keer op keer de sportspullen van de kinderen vergeet, of de wedstrijden, of een zwemles. Waardoor jij moet inspringen, de spullen moet ophalen of je kind in allerijl moet ophalen om enigszins op tijd - maar toch te laat- bij de activiteit moet afleveren. Waardoor het kind - en jij- in de stress raken.

Je ex die te vaak steggelt over geld: “Hoezo moet ik meer betalen, het is toch niet mijn schuld dat de contributie verhoogd is? We hebben twee jaar geleden een bedrag afgesproken voor sporten, dus dat betaal ik.”

Je ex die maar niet reageert op verzoeken over de vakantieplanningen, of weekenden weg. Je ex die de toestemmingsformulieren om te kunnen reizen met je kinderen steeds “vergeet” te tekenen of aan je te geven. Dus je kunt niet op reis.

Je ex die belooft de kinderen na een weekendje bij zijn ouders naar je toe te brengen, maar dat toch “vergeet”, zodat jij ze mag gaan halen in Groningen, terwijl je in Limburg woont.

Je ex die niet komt opdagen terwijl de kinderen dat weekend, of die week naar de ex zouden gaan, of stomweg een etentje of verjaardag met de ex hebben.

Moet ik doorgaan met voorbeelden?

Allemaal vervelende handelingen, die maken dat jij niet vrij kunt bewegen. Je bent op een bepaalde manier afhankelijk van het handelen van je ex, en je wordt voor het blok gezet. Je wordt beperkt in je eigen “lebensraum”, je ex gijzelt je op die manier.

Je kunt er ook weinig aan doen, behalve het steeds aankaarten, en vragen om ander gedrag. Of uitleggen wat het met je doet, wat het met de kinderen doet, en hopen op verbetering.

Maar na een keer of teveel zou het toch prettig zijn als dit soort gedrag richting jou en de kinderen stopt.

Want waar is het voor nodig? En waarom gebeurt het?

Soms niet eens met opzet. Soms gewoon uit onnadenkendheid, soms uit ballorigheid.

Gaat het om geld? Controle? Hufterigheid? En nog beter: kan het anders, en hoe kom je daar?

Loop jij ook tegen dit soort “gijzelingen” aan? Neem dan contact met me op.