Ik pijn, jij pijn

Jan is vreemd gegaan, met de beste vriendin van Els. Els vond nooit zoveel van de omgang van haar lief met haar beste vriendin, juist leuk dat ze het zo goed konden vinden samen. En wat fijn dat Jan die vriendin kon bijstaan toen het uit ging met haar vriend, ze zat er helemaal doorheen, Jan heeft haar geholpen met verhuizen en klusjes in haar nieuwe huis.

Maar dat klussen was wel erg interessant…Blijkbaar. En veelzijdig…..

Els kwam erachter doordat ze wat appjes van Jan las, stom toevallig. Maar het waren best heftige teksten.

Els heeft pijn. Heel veel pijn. Jan heeft haar belazerd, alles waar ze in geloofde staat op losse schroeven, en niet alleen ten aanzien van Jan. Maar ook ten aanzien van haar vriendschappen.

Haar beste vriendin!! Met wie ze lief en leed heeft gedeeld, sinds de basisschool!!! What the F@#!*!!!! Is er dan niets meer heilig? Of te vertrouwen?

Die vriendin heeft ze natuurlijk de deur gewezen, die hoeft ze nooit meer te zien. En Jan…ja..Jan. Al zijn kleren zijn kapot geknipt, en in de fik gestoken. Krassen op zijn auto gemaakt, alle appjes van hem naar die chick zijn als screenshots naar al zijn vrienden en zijn ouders gestuurd, natuurlijk. En naar zijn baas.

Els vertelde de kinderen dat papa iets heel stouts heeft gedaan, en dat papa niet meer terugkomt. Dat papa haar en de kinderen verlaten heeft. Dat papa nu van iemand anders houdt, en dat zij en de kinderen voortaan samen door het leven zullen gaan. Want ze kunnen echt wel zonder papa.

Ze hoeven nooit meer naar die stomme papa die hun heeft verlaten. Daar zal mama wel voor zorgen.

***

Piet is boos op Marie. Marie wil van hem scheiden. De koek is op, zegt ze. Welke koek??? Wat nou KOEK??? Waar heeft ze het over?? Hij heeft altijd hard gewerkt, en zijn gezin van van alles voorzien. Marie was thuis bij de kinderen. In het huis waar HIJ voor betaalde. Zij kon leuke dingen doen, terwijl hij snoeihard carrière maakte. En nu wil ze hem verlaten, en de kinderen meenemen. Ze deelden al heel lang geen leven meer zei ze.

Mooi niet. Dat huis staat op zijn naam, een knappe chick die dat van hem afneemt. En die alimentatie...pff, het zou wat, ze gaat zelf maar eens werken.

Als zij denkt dat ze zo goed af is zonder hem, dan mag ze ook alles zelf gaan doen. Zijn advocaat zal wel even bellen en haar laten weten dat het oorlog is. Niet omdat hij dat wil, natuurlijk niet, maar omdat zij hem geen keus laat. Denkt ze nou echt dat ze zomaar bij hem weg kan gaan?

Prima, maar dan met geen rooie rotcent. Ze heeft genoeg genoten van alles wat hij binnen heeft gebracht in de jaren van hun huwelijk. Het is wel even klaar nu. Hij gaat no way de helft van wat hij heeft verdiend en opgebouwd zonder slag of stoot opgeven. En als ze toch geen cent heeft, blijven de kinderen ook mooi bij hem. Zij wil zonder hem? Goed, maar dan ook zonder het gezin. Daar zal hij wel voor zorgen.

Herkenbaar?

In ons verdriet, en in onze boosheid willen we uithalen naar de ander en ons verschuilen achter allerlei oneigenlijke smoezen, omdat we niet willen toegeven dat het allemaal heel veel pijn doet.

Maar dat weten we vaak wel, we willen er niet aan. We ontkennen, we draaien in rondjes en wijzen naar de ander, of naar omstandigheden.

Maar we willen dat de ander net zoveel pijn heeft als wij hebben. De ander moet pijn hebben, lijden, alles, alles !!! moet de ander worden afgenomen.

Want als de ander net zoveel pijn heeft als wij zal die ander snappen wat hij of zij ons heeft aangedaan, en dan komen ze wel tot inkeer. Denk je. Hoop je. Of je reageert vanuit een reflex. Oog om oog, tand om tand.

Jammer genoeg werkt het niet zo. Of jammer genoeg...ik weet niet of dat wel zo gezegd moet worden. Het werkt niet zo. Punt.

Dus je zult door de pijn en het verdriet moeten gaan. En dat is heel moeilijk en confronterend.

Maar wel de enige manier waarop je naar een verandering en lucht kunt gaan. Voor jezelf, voor je kinderen. Want die lijden nog wel het meest, zelfs al denk jij van niet.

Wil jij dat de ander net zo lijdt als jij? Moet de ander kapot? Waar staan jullie kinderen in deze knokpartij?

Wat levert dit jou op? Slaap je nog goed? Hoeveel kilo ben je al afgevallen?

Ben je op zoek naar wat lucht en ruimte? Neem dan contact met me op.