Stief, lief, plus, bonus, pleeg...what's in a name?

Recent zag ik wat mensen op Facebook reageren op het woord 'Stief'. En dat was niet heel positief. Het woord alleen al streek hen tegen de haren.

Nu noem ik zelf mijn kinderen liefkinderen, dus volledig onbevangen kijk ik dus ook niet naar het woord 'stief'.

Waarom storen we ons eigenlijk zo aan de term 'stief'? Het is in feite maar een woord. Maar we verzinnen allerlei alternatieven om deze positie te duiden. Liefkinderen, Bonuskinderen, Pluskinderen, er zijn vast meer termen.

Het woord 'stief' heeft te vaak een negatieve bijklank. Onze klassieke sprookjes hebben ook niet bijgedragen aan een leuk beeld, zeker niet aan het beeld van de stiefmoeder. Zij was meestal de überheks, die niet schroomde haar stiefkind te vermoorden, en dan vooral om de toekomst van haar eigen kinderen zeker te stellen, en de erfopvolging of erfenis zeker te stellen.

Stief betekent oorspronkelijk 'beroofd van de bloedband', 'iets missend'. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Stiefouder), dat klinkt sowieso niet gezellig in mijn optiek.

Maar doen we anno 2018 te moeilijk over een woord? Maken we er teveel van? Is het enorm 2010 om het woord 'stief' te horen en daar nog iets van te vinden? Zijn we al zover dat we hebben de term al als noodzakelijk kwaad zien en er nu maar iets anders van maken als 'lief, plus, bonus' etc? En waarom eigenlijk?

Maakt het wat uit hoe we onze extended kids noemen? Of willen we toch nog graag een onderscheid houden tussen ons eigen vlees en bloed en onze niet-eigen kinderen?

Best een aardig idee om de 'stief-alles' eens te belichten. Want 'stief' valt niet altijd even lekker.

De plek van een stiefouder, stiefkind of van een stieffamilie kan behoorlijk ingewikkeld zijn. Ik heb er in een eerder blog al over geschreven. Je positie kan aanmerkelijk anders zijn, en onderschat de positie van het kind hier ook niet.

De onzekerheid gaat twee kanten op. Het is vaak onduidelijk welke positie je mag innemen, of jij of je lief wel geaccepteerd wordt. Stel je eens voor hoe dat voor een kind is .

De vanzelfsprekendheid in je liefde naar de kinderen is er vaak niet, en andersom is de liefde van hen naar jou ook verre van een gelopen race. De impact van een aantal niet-eigen kinderen kan enorm zijn. En de impact van een extra verzorgende persoon kan voor een kind ook echt hogere wiskunde zijn.

14 oktober was het de Landelijke Stiefouderdag. Op een website vond ik het volgende:

https://www.dagenvanhetjaar.nl/14-oktober-landelijke-stiefouderdag-wereld-normalisatiedag/

"Elk jaar wordt de tweede zondag van oktober gereserveerd voor de Landelijke Stiefouderdag. Een dag voor alle stiefopa’s en oma’s, ouders, stiefmoeders en-vaders, kinderen en stiefkinderen. Maar stiefouderdag is ook een dag:

• die bijdraagt aan bewustwording en erkenning voor het stiefouderschap

• waarop aandacht wordt gegeven aan bijzondere verhalen over stiefouders

• zonder vooroordelen over het stiefouderschap

• met respect en integriteit voor alle betrokkenen"

Wat in ieder geval het belangrijkst is, hoe je ze ook noemt en zij jou, is dat je ze onbevangen en liefdevol blijft benaderen. Je bonus-, lief-, plus-, of stiefkinderen staan op een positie waar zij niet om hebben gevraagd.

Laat ze weten dat ze zichzelf mogen zijn, dat jij en je partner hun vangnet zijn, dat ze hun emoties mogen uiten. Verwacht niet teveel van ze.

Voel je niet gepasseerd als ze op vader- of moederdag niet bij jou stil staan, maar bij hun eigen ouders. Wees niet beledigd als ze voor hun issues eerst naar hun echte vader of moeder stappen. Wees er voor ze als ze je nodig hebben.

Want uiteindelijk kun je je niet laten leiden door maar een woord. Het gaat om de invulling die jij, samen met je lief, geeft aan de rol van stief-, lief, plus-, of bonusouder.

En gebruik een dag als Stiefouderdag -of welke dag dan ook- eens als een moment om met ze in gesprek te gaan, en ze te vragen hoe het met ze gaat. Of ze iets nodig hebben, wat ze van je mogen verwachten, en jij van hen.

Want daarmee creëer je een omgeving waarin ruimte bestaat voor bewustwording, aandacht, respect en integriteit voor alle betrokkenen, en kun je ook werken aan het wegnemen van eventuele vooroordelen.

Wil je eens verder praten hierover, neem dan contact met me op.