Stiefgeld

Geld…te vaak een gecompliceerd onderwerp. Zeker bij scheidingen. Want er is financieel al zoveel te regelen, denk aan de afwikkeling van je huis, de verzekeringen, het pensioen. En dan ook nog de eventuele partneralimentatie, en de kinderalimentatie.

En dan is er een lichtpuntje! Je komt een nieuwe partner tegen, en je besluit te gaan trouwen of (geregistreerd) samen te gaan wonen. Vaak geeft dat financieel ook wat meer lucht voor je.

Maar dan…Je ex klopt aan en wil een wijziging in de kinderalimentatie. Want omdat je nu samenwoont of getrouwd bent vervalt je partneralimentatie, maar wellicht valt er ook wat te doen aan de hoogte van de kinderalimentatie. Dus of jij en je lief maar even willen doorgeven wat jullie inkomens zijn, zodat een herberekening kan plaatsvinden.

Euhm…WAT??

“HOEZO??!! Kan dat nou zomaar? En waarom zou je lief, de stiefouder dus, moeten bijdragen voor kinderen die niet van hem (of haar) zijn???

Wat een belachelijk iets, weer een mogelijkheid voor de andere ouder om zich aan zijn/haar verantwoordelijkheden te onttrekken, wat triest dat je een ander dan jezelf laat opdraaien voor de kosten van je eigen kinderen”…Ik hoor het je zeggen.

Maar… Een stief heeft wel degelijk plichten. Dus ja, er kan een nieuwe berekening komen voor de kinderalimentatie, en dat hangt af van een aantal zaken.

Allereerst moet er gekeken worden of jouw nieuwe partner ook juridisch stiefouder is van jouw kinderen.

Juridisch gezien ben je stiefouder van de kinderen van je partner als je een huwelijk of geregistreerd partnerschap hebt of als de kinderen van je partner tot jullie gezin behoren. Dit kan bepaalde plichten met zich meebrengen, zoals in sommige gevallen dus een onderhoudsplicht. Niet elke stiefouder hoeft bij te dragen in de kosten van zijn/haar stiefkind.

Voor een onderhoudsplicht is een huwelijk of geregistreerd partnerschap nodig én maakt het stiefkind onderdeel uit van jullie gezin. Voor samenwoners geldt dit dus niet, maar van deze laatste voorwaarde is al snel sprake omdat er een ruime toets wordt toegepast.

In ieder geval zal hieraan zijn voldaan als de kinderen minimaal drie dagen per week bij jullie verblijven, maar er zijn ook gevallen bekend waarbij een studerend en op kamers wonend kind toch onderdeel uitmaakte van het gezin. Er wordt dus per geval bekeken of een kind tot een gezin behoort. Het formele inschrijfadres is hierbij overigens niet bepalend.

Nadat er is bepaald wie er allemaal een onderhoudsplicht heeft ten opzichte van de kinderen, wordt de verdeling van de kinderkosten bij een samengesteld gezin bepaald aan de hand van de inkomensgegevens van alle onderhoudsplichtigen, maar ook aan de hand van de onderhoudsverplichtingen richting eventuele andere kinderen uit eerdere relaties.

De kinderalimentatieberekening bij samengestelde gezinnen is vaak een ingewikkelde rekensom, nu er veel verschillende partijen bij betrokken zijn waarvan vaak ook niet alle (inkomens)gegevens voorhanden zijn.

Zo kan jouw ex-partner vragen om een herberekening van de eerder vastgestelde kinderalimentatie, maar zit jouw nieuwe partner er misschien helemaal niet op te wachten dat er opnieuw gekeken wordt naar de afspraken die hij/zij ten tijde van het uit elkaar gaan met zijn/haar ex-partner heeft gemaakt over de kosten van de kinderen. Dit blijft vaak een gevoelig onderwerp.

Tenslotte is voor de uitkomst van de berekening van belang wie welke zorg op zich neemt, want hoe meer zorg je draagt hoe hoger de verblijfskosten zijn die je al op je neemt.

Samenvattend zijn de volgende zaken van belang:

·       Wie heeft er allemaal een onderhoudsplicht;

·       Welke draagkracht hebben zij;

·       Over hoeveel kinderen moet die draagkracht verdeeld worden en hoe verhoudt hun draagkracht zich met de draagkracht van de overige onderhoudsplichtigen;

·       Hoeveel zorg neemt elk gezin op zich met betrekking tot de kinderen.

Dat kan dus nog best een puzzel zijn. Als je geen fijne verstandhouding met je ex hebt, en regelmatig issues hebt over betalingen, kan dit wel voelen als een manier om aan verantwoordelijkheden te ontkomen. Ook voor de kinderen kan dit raar aanvoelen. Zeker als zij nog moeten wennen aan het hele fenomeen van een stief. En ook voor je nieuwe lief kan dit best raar voelen. Het gaat om niet eigen kinderen, en daar moet je dan toch voor betalen.

Zijn die gevoelens vreemd? Nee. Het lijkt me logisch dat je je hierin moet verdiepen, en moet uitzoeken hoe dit nou eigenlijk zit.

Dus waar gaat dit eigenlijk om? Welk gevoel zit achter je weerstand? Ben je boos omdat je ex een financiële uitweg geboden wordt door de wet? Is je lief boos omdat hij/zij verplicht is mee te betalen voor je kinderen? Vind je dat jij en je ex als biologische ouders de enigen zouden moeten zijn die de kosten voor de kinderen dragen? En is alles wat je lief bijdraagt een cadeautje?

Deze vragen bespreekbaar maken kan voor openheid en rust zorgen. Door met elkaar te bespreken hoe het zit, en wat het betekent geeft duidelijkheid. En door een berekening te laten maken weet je allemaal precies wie waar staat, en wie wat van elkaar mag verwachten.

Want zelfs al voelt dit als vreemd of onrechtvaardig, het gaat om de zorg van en voor de kinderen, en dat daar duidelijkheid over is.

Wil je hier eens over praten, neem dan contact met me op.

NB: dit blog is geschreven ism Joosje Veneman van de Scheidingsplanner