Voorkeursbehandeling

“Jantje mag altijd meer dan ik!” “Pietje mag later opblijven, Elsje mocht veel eerder make-up dan ik!” Ongelijkheid tussen kinderen is vaak een doorn in het oog van de kinderen.

Klinkt het jullie ook bekend in de oren? Het oudste kind klaagt over het feit dat hij/zij is of wordt achtergesteld ten opzichte van de andere, vaak jongere, broers of zussen. De jongeren mochten of mogen meer dan zij op dezelfde leeftijd. De jongeren krijgen/kregen meer dan zij.

Voor veel ouders is dit een lastig onderwerp. Want toen de oudste er was, en de rest van de kinderen nog niet, was bijvoorbeeld de financiële situatie anders dan nu. Ouders zijn letterlijk ouder geworden en hebben meer, of andere inzichten gekregen. Het eerste kind is soms letterlijk het “oefenkind”, we proberen daar onze opvoedtheorieën op uit, en komen er bij kind twee of drie achter dat het soms best anders kan, of had gekund.

Dat is voor kinderen best lastig.

Maar er zijn ook andere situaties te bedenken. Denk eens aan situaties in een samengesteld gezin.

Waar “opeens” kinderen hun vader “vaderlijk en betrokken” zien doen, tegen de kinderen van de nieuwe partner. Terwijl hij bij hen afwezig was. En ze zien bijvoorbeeld de moeder haar stiefkinderen voortrekken, om ze te vriend te houden. Of ze krijgen te maken met een stiefouder die een totaal andere opvoedstijl heeft dan ze gewend zijn. En daar hebben ze maar mee om te gaan.

En ook dat is voor kinderen lastig.

En wat als je stiefbroer of -zus van alles mag, wat jij als kind echt niet in je hoofd hoefde te halen? Zoals bijvoorbeeld uren gamen? Of de telefoon op de slaapkamer houden als het bedtijd is? Of (dure) merkkleding krijgt, zomaar, en niet omdat het je verjaardag, Sinterklaas of Kerst is? En je je vader of moeder daarin mee ziet gaan?

Of je vader/moeder, met het nieuwe gezin, mooie reisjes maakt en herinneringen maakt waar jij als kind geen deel van uitmaakt. “Want dat is nu eenmaal in de week dat jij niet bij ons bent. Dat kwam zo uit, en daarbij je gaat toch ook met papa/mama op vakantie?”

Daar sta je dan, als kind, een pas op de plaats te maken voor je stiefbroer of -zus. Of je wordt buitengesloten omdat “Het nu eenmaal niet altijd in de schema’s past lieverd, dat snap je toch zelf ook wel.”

Eigen kinderen eerst? Of toch de “Wet Gelijke Behandeling”? Wat is wijsheid? Waar doe je goed aan? Doe je überhaupt ergens goed aan, of is er “altijd” wel iemand boos of teleurgesteld?

Loop jij tegen dit soort issues aan? En wil je het daar eens over hebben? Neem dan contact met me op.